Πρωτοποριακό πρόγραμμα αδυνατίσματος και ελέγχου βάρους «Ζείδωρον»

Έχουμε ποτέ αναλογιστεί γιατί στις μέρες μας το φαγητό έχει ξεφύγει από την πραγματική του διάσταση, δηλαδή αυτή της επιβίωσης; Γιατί δηλαδή το φαγητό αποτελεί διέξοδο σε συναισθηματικές καταστάσεις, μέσο αυτοτιμωρίας, διαδικασία επιβράβευσης και τόσα άλλα πράγματα; Μια πρώτη ματιά οδηγεί στην άποψη ότι το φαγητό δίνει τη δυνατότητα πρόσβασης στην εύκολη και γρήγορη ηδονή χωρίς να κοπιάσουμε πολύ για να το αναζητήσουμε. Μια βαθύτερη αντιμετώπιση θα πρόσθετε ότι ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε και αισθανόμαστε για το φαγητό εξαρτάται από τον τρόπο που σκεφτόμαστε για αυτό. Αυτό λοιπόν που έχει αλλάξει σήμερα συγκριτικά με αυτό που συνέβαινε σε παλιότερες εποχές, είναι ότι ο τρόπος που το μυαλό μας σκέφτεται το φαγητό είναι σύνθετος, και πολυεπίπεδος. Έτσι σκεφτόμαστε να φάμε κάτι όταν είμαστε στεναχωρημένοι, όταν μας παράτησε ο σύντροφος μας, όταν είμαστε μόνοι ή/και βαριόμαστε, όταν χαιρόμαστε για κάτι, ακόμα και γιατί έτσι μάθαμε να το κάνουμε χωρίς να υπάρχει λόγος.
Γίνεται λοιπόν φανερό ότι αν καταφέρουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε μπορούμε να αλλάξουμε και τον τρόπο που αισθανόμαστε και πολύ περισσότερο που συμπεριφερόμαστε απέναντι στο φαγητό, που ιδιαίτερα στις μέρες μας από μέσο επιβίωσης τείνει να γίνει μέσο απoβίωσης. Εύστοχα ακούστηκε σε πρόσφατο συνέδριο Διαιτολογίας ότι «ο σημερινός άνθρωπος δεν τρώει για αν ζήσει, αλλά ….τρώει για να πεθάνει» καταδεικνύοντας ότι η ποσότητα και η ποιότητα του φαγητού είναι η αιτία πρόκλησης διαφόρων παθήσεων. Η γνώση αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα αλλαγής του τρόπου σκέψης και το μοντέλο τροποποίησης συμπεριφοράς «ΖΕΙΔΩΡΟΝ» επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τους άξονες στους οποίους θα πρέπει να στηρίζεται η σκέψη μας για το φαγητό στηριζόμενο στην παροχή απλών γνώσεων αρχών Διατροφής και παράλληλα προτρέποντας σε εναλλακτικούς δρόμους δράσης.
Με άλλα λόγια θα πρέπει να μάθουμε και ύστερα να παρέμβουμε στη διατροφική μας συμπεριφορά αλλάζοντας την προς το καλύτερο.

Γιατί οι μέχρι σήμερα τρόποι είναι αναποτελεσματικοί;

Πολλοί τρόποι έχουν προταθεί για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας τον τελευταίο αιώνα. Αυστηρές δίαιτες έως και πλήρης νηστεία, φάρμακα, θαυματουργά μηχανήματα, περίδεση σιαγόνων, εγχειρήσεις και τόσα άλλα κατά καιρούς αποκτούσαν την δημοσιότητά τους. Καμιά όμως δεν ήταν επιτυχής. Μάλιστα σε πρόσφατο συνέδριο ακούστηκε πολύ εύστοχα το εξής: Το να προσπαθεί ένας υπέρβαρος να χάσει βάρος με αυστηρές δίαιτες και φάρμακα είναι σαν να ανοίγει μία τρύπα με ένα κομπρεσέρ στον τοίχο για να καρφώσει ένα καρφάκι. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί τα περισσότερα περιοδικά διαφημίζουν μοναδικές δίαιτες με μεγάλη απώλεια βάρους και πάντα καινούριες: γιατί καμιά από αυτές δεν είναι αποτελεσματικές. Aν υπήρχε μέχρι τώρα αποτελεσματική δίαιτα θα την είχαν κάνει πρωτοσέλιδο όλα τα περιοδικά, οι εφημερίδες και οι τηλεοράσεις. Και είναι κακό αυτό που συμβαίνει? Κάκιστο, γιατί αυτή την καινούρια και μοναδική δίαιτα που διαφημίζουν θα την εφαρμόσει κάποιος εύπιστος και ανυποψίαστος υπέρβαρος. Θα χάσει γρήγορα κάποια κιλά αφού θα προσομοιάσει την ασκητική ζωή και θα τα ξαναπάρει γρήγορα και στην καλύτερη περίπτωση μόνο στο διπλάσιο. Θα απογοητευτεί και θα μειωθεί η αυτοπεποίθηση του και η εμπιστοσύνη στις ικανότητές του, αφού θα νομίζει ότι αυτός είναι ο υπεύθυνος που δεν τα κατάφερε. Δεν φταίει όμως αυτός, η δίαιτα που εφάρμοσε φταίει, αφού δεν ήταν για αυτόν. Είναι σαν να βάζεις τον Γκάλη να μαρκάρει τον Σαμπόνις. Θα αποτύχει. Δεν σημαίνει ότι ο Γκάλης δεν είναι καλός παίκτης.
Αναζητώντας την αιτία της αποτυχίας η επιστημονική κοινότητα κατέληξε σε ένα κοινό συμπέρασμα: θα πρέπει ο υπερβαρος/παχύσαρκος να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται το φαγητό. Έτσι λοιπόν σήμερα πολλοί είναι οι επιστήμονες που διατείνονται ότι η παχυσαρκία δεν είναι η νόσος, αλλά το σύμπτωμα της νόσου που καλείται ΥΠΕΡΦΑΓΙΑ/ΒΟΥΛΙΜΙΑ. Αυτό είναι που πρέπει να αντιμετωπιστεί και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να είναι ο ερευνητικός προσανατολισμός.

Το μοντέλο λοιπόν που δημιουργήθηκε για την αλλαγή του τρόπου ζωής μας θα μπορούσαμε ένα πούμε γενικότερα ονομάζεται Διατροφοκεντρικό Πρόγραμμα Αλλαγής Συμπεριφοράς και αποτελείται από 16 Συνεδρίες και κάθε μία αυτές περιλαμβάνει 3 διαφορετικές ενότητες.

Τι είναι το «Ζείδωρον»;

Το «Ζείδωρον» αποτελεί ένα πρωτοποριακό σύνολο τεχνικών που μπορούμε να εφαρμόσουμε στην καθημερινή μας πράξη ώστε να αλλάξουμε τον τρόπου που συμπεριφερόμαστε όσον αφορά το φαγητό.

Για να χάσει κάποιος βάρος και να τα διατηρήσει θα πρέπει να μάθει τι είναι αυτό που τον παχαίνει, γιατί πρέπει να τρώει ψάρι και όσπρια πιο συχνά, τι βιταμίνες υπάρχουν στα φρούτα και στα λαχανικά και γιατί τις χρειαζόμαστε, γιατί είναι επικίνδυνα τα λιπαρά που υπάρχουν σε ένα κομμάτι πίτσα και πλήθος άλλων πραγμάτων, ώστε να συνειδητοποιήσει τι είναι η παχυσαρκία και πως ο ίδιος μπορεί να την αντιμετωπίσει. Πρέπει με άλλα λόγια να γίνει μέρος της λύσης του προβλήματος και όχι να περιμένει από άλλους να του δώσουν τις λύσεις. Αυτό αποκαλείται Διατροφική εκπαίδευση.
Παράλληλα όμως δεν αρκεί μόνο να γνωρίζουμε το τι θα φάμε. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ένα κομμάτι πίτσα έχει πολλές θερμίδες και παχαίνει και στο κάτω κάτω δε χάθηκε και ο κόσμος αν φάμε και ένα κομμάτι πίτσα. Το ζητούμενο είναι να σταματήσουμε στο ένα κομμάτι. Η αξία λοιπόν του να ελέγχουμε την μερίδα μας, του να προσέχουμε πως θα ψωνίζουμε, του να μην παρασυρόμαστε από τις ελκυστικές μυρωδιές των γλυκών ενός ζαχαροπλαστείου συνιστούν ένα ακόμα παράγοντα του προγράμματος τον Έλεγχο ερεθίσματος.

Ένας απλός τρόπος για να ελέγχουμε το ερέθισμα του φαγητού είναι να οργανώνουμε τη συμπεριφορά μας και να προαποφασίζουμε για το τι θα φάμε για παράδειγμα στο μπουφέ μιας δεξίωσης. Γενικότερα όμως η σωστή Διατροφική Συμπεριφορά συμβάλλει τα μέγιστα στην Αλλαγή της συμπεριφοράς μας και του τρόπου ζωής γενικότερα.

Ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι στο πρόγραμμα αφορά και την αύξηση της Φυσικής Δραστηριότητας μέσα από απλές συστάσεις της καθημερινής μας ζωής. Είναι γνωστό ο ρόλος της άσκησης είναι καθοριστικός όχι μόνο για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας αλλά και την πρόληψη από διάφορες ασθένειες.

Τέλος όλα αυτά δεν θα είχαν αξία αν με την πρώτη δυσκολία τα παρατούσαμε και να ξαναολισθίσουμε στις παλιές κακές μας συνήθειες. Αποφεύγοντας την υποτροπή κλειδώνουμε κατά κάποιο τρόπο την επιτυχία μας διασφαλίζοντας με μία έννοια τη διαχρονικότητα του αποτελέσματος.

Όλα τα παραπάνω στοιχειοθετούν το πλαίσιο του πρωτοποριακού προγράμματος Αλλαγής Συμπεριφοράς «Ζείδωρον» που στοχεύει πάνω από όλα στην αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας.