Στην Αθήνα ο Χόρχε Μπουκάι

Έρχεται στην Αθήνα στις 17 Ιουνίου ο Χόρχε Μπουκάι συγγραφέας και ψυχίατρος με ειδίκευση στη θεραπεία των νοητικών ασθενειών και συγγραφέας βιβλίων που έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου.

Σημαντικό όνομα του ισπανόφωνου κόσμου, θα βρίσκεται ξανά στην Αθήνα στις 17 Ιουνίου μαζί με τον γιό του, Ντέμιαν Μπουκάι, επίσης ψυχίατρο και συγγραφέα, καλεσμένος των εκδόσεων opera για την παρουσίαση του νέου βιβλίου του «Ο δρόμος της πνευματικότητας», που θα γίνει την Τρίτη 17 Ιουνίου στις 19.30, στο Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138 με ελεύθερη είσοδο.

Το βιβλίο, σε μετάφραση Κων/νας Επισκοποπούλου, απόσταγμα της πιο ώριμης και κατασταλαγμένης περιόδου της ζωής του Μπουκάι, προσκαλεί στην εξερεύνηση της πνευματικής σχέσης με την ίδιατη ζωή, απελευθερωμένοι από προκαταλήψεις και εξαρτήσεις.

Πρόκειται για το πέμπτο και τελευταίο «ΦΥΛΛΟ ΠΟΡΕΙΑΣ», απόσταγμα της πιο ώριμης και κατασταλαγμένης περιόδου της ζωής του Χόρχε Μπουκάι. Ο δρόμος της πνευματικότητας σηματοδοτεί το τέλος μιας διαδρομής, η οποία, στην κορύφωσή της, στρέφεται στην αναζήτηση του άυλου και του υπερβατικού, στην προσπάθεια του ανθρώπου να απαλλαγεί από τις ιδεοληψίες και τις προκαταλήψεις.Το βιβλίο, σε μετάφραση Κων/νας Επισκοποπούλου, απόσταγμα της πιο ώριμης και κατασταλαγμένης περιόδου της ζωής του Μπουκάι, προσκαλεί στην εξερεύνηση της πνευματικής σχέσης με την ίδιατη ζωή, απελευθερωμένοι από προκαταλήψεις και εξαρτήσεις.

Πρόκειται για το πέμπτο και τελευταίο «ΦΥΛΛΟ ΠΟΡΕΙΑΣ», απόσταγμα της πιο ώριμης και κατασταλαγμένης περιόδου της ζωής του Χόρχε Μπουκάι. Ο δρόμος της πνευματικότητας σηματοδοτεί το τέλος μιας διαδρομής, η οποία, στην κορύφωσή της, στρέφεται στην αναζήτηση του άυλου και του υπερβατικού, στην προσπάθεια του ανθρώπου να απαλλαγεί από τις ιδεοληψίες και τις προκαταλήψεις.α στις 17 Ιουνίου ο Χόρχε Μπουκάι συγγραφέας και ψυχίατρος με ειδίκευση στη θεραπεία των νοητικών ασθενειών και συγγραφέας βιβλίων που έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου.


«O Δρόμος της Πνευματικότητας» – Περίληψη:

«Η γνώση του πνεύµατος, όπως και της ζωής, αλλάζει διαρκώς. Είναι πολύ πιθανό, όταν φτάσουµε στο τέλος να αντιληφθούµε πως ακόµα δεν έχουµε καταλάβει την αρχή. Για να συνεχίσουµε την πορεία µας, θα πρέπει να δεχτούµε ταπεινά αυτό το παράδοξο.»

«Αυτό συµβαίνει µε τα προσωπεία. Την ενέργεια που ξοδεύουµε για να κρύψουµε την αλήθεια δεν µπορούµε να τη χρησιµοποιήσουµε για να ζήσουµε τη ζωή µας — πόσο µάλλον για να ζήσουµε ευτυχείς. Αυτή η φθορά προκαλεί τη χρόνια ενόχληση του ανικανοποίητου και οδηγεί πάντα σε µια συµπεριφορά τοξική και αυτοκαταστροφική, που πολλές φορές παίρνει τη µορφή ασθένειας (σωµατικής ή ψυχικής), η οποία µπορεί να εκδηλωθεί µε µια βίαιη έκρηξη, ακατανόητη για όλους.

Μετά απ” όλα αυτά, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουµε ότι ο πνευµατικός δρόµος —µια πορεία που σχεδιάστηκε για να µας οδηγήσει στον πυρήνα της ύπαρξής µας— µπορεί να λειτουργήσει ως φάρµακο ή ακόµη και ως µέσο προστασίας από τέτοιες διαδικασίες. Είναι πολύ δύσκολο —σχεδόν αδύνατον— να παραµείνουµε υγιείς όταν ζούµε ανειλικρινώς, κι αν αυτό ισχύει για το πνευµατικό επίπεδο, ισχύει ακόµη περισσότερο για το ψυχικό. Η ψυχή µας ανοίγει, µας αποδέχεται και βρίσκει γιατρειά όταν κάνει πέρα τις τεχνητές πόζες και τους ψεύτικους ρόλους.»

Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο κεφάλαιο εδώ

Πηγή: nerit.gr